Pacjenci wiersze piszą

Pierwszy raz zdarzyło się nam otrzymać podziękowanie od pacjenta w formie wiersza. Nie możemy pozostać obojętni na taką wiadomość i trud włożony w jej stworzenie. Jesteśmy zaskoczeni i jest nam niezwykle miło za docenienie naszej pracy. Dziękujemy Panie Sławomirze, życzymy zdrowia!

Wiadomość od Pana Sławomira

Mówiąc szczerze uratował mi Pan dr życie, chociaż głupio mi było iść po pierwszym skierowaniu na oddział do szpitala (kilka łózek na całą zachodnia Polskę od morza aż po góry) , a wielu ludzi bardziej potrzebuje pomocy, a z krwawiącymi śluzówkami, brakiem skóry na języku i podniebieniu oraz na początek paroma pryszczami, miałem nadzieję, że sam wyjdę z tego, a tu się okazało, że ostatni dzwonek już dawno zadzwonił i niewiele brakowało bym zaliczył przez własną nieodpowiedzialność tamten świat.

W życiu bym się nie spodziewał, że w ciągu kilku dni można przestać funkcjonować, a największy organ ciała jakim jest skóra, co dla pacjenta wyglądało na pokrzywkę albo wysypkę, okazało się bardzo poważnym schorzeniem zagrażającym życiu.

Z serca dziękuję Panie Doktorze za udzieloną pomoc i wsparcie oraz cierpliwość do mnie, ale tez z niskim pokłonem bardzo przepraszam, za moje niedowierzanie, że to już jest aż tak źle ze mną, że nie doczekam planowanego terminu ambulatoryjnego.

Może niech poniższy drobiazg, który powstał w czasie długachnego leczenia szpitalnego chociaż odrobinkę wyrazi moją wdzięczność dla Pana Doktora, jak również dla całego zespołu dobrych i profesjonalnych fachowców ze szpitala w Żarach i Łodzi, gdzie prawie całą wiosnę spędziłem w nadziei, że jednak uda mi się przeżyć.

List szpitalny
…..Cóż, pacjent jest jak zgredek,
nie chce wadzić nikomu,
i tknięciem magicznej różdżki,
chciałby powrócić do domu.

Nie jest to jednak możliwe,
dla wielu z nas czas to ponury,
bo jak tu podążać gdziekolwiek,
z grzbietem bez własnej skóry.

Oddział dermatologiczny, ciężki, w bólu i trudny,
opieka wielu Ludzi, by stan Twój nie był paskudny,
leczenie czasu wymaga, ciężko do zdrowia wrócić,
zostaje mieć nadzieję i życia nie porzucić.

Za troskliwa opiekę, trudno jest podziękować,
zastępom ludzi, aniołkom, by przy tym nie ze świrować,
medycyna pomaga, pacjent lepiej się czuje,
gdy lekarz z pielęgniarką czuwając Cię regeneruje.

…..Z wyrazami szacunku i szczerego podziękowania od sera, także za przygarnięcie już na oddział pacjenta, któremu tak naprawdę zadzwonił już ostatni dzwonek, a pacjenci ze wspólnej sali żartobliwie, ale rzetelnie określili, że „ te zwłoki, które im tu kilka dni temu położyli na łóżku obok, jednak żyją”.

Dziękuje i pozdrawiam, pacjent, który słyszy co mówią lekarze, próbuje to właściwie zrozumieć, ale nie potrafił i nadal nieporadnie nie potrafi się do tego właściwie, uczciwie, rzetelnie i odpowiednio zastosować.

Sławek…- nikt, zupełnie nikt, z zielonego wzgórza
Łódź kwiecień 2022